ظهور اما زمان(عج) علاوه بر این که نشانه هایی دارد ، شرایطی هم دارا می باشد که اکثر ما این دو را با هم اشتباه می گیریم. وجود شرط برای تحقق یک امر مشروط، لازم و حتمی است. حتما باید شرایط خاصی وجود داشته باشد تا ظهور اتفاق بیفتد و این شرایط به هیچ وجه تغییرپذیر نیست. در یکی از توقیعات شریف امام زمان (عج) به یکی از دلایل غیبت و راه فراهم آوردن شرایط ظهور ایشان توسط منتظران حضرت، اشاره شده است:
"اگر خداوند به شیعیان ما توفیق همدلی در وفای به عهدی که بر ایشان است عنایت میفرمود مبارکی دیدار ما برای ایشان به تأخیر نمیافتاد و در سعادت مشاهده ما با معرفتی شایسته و درست شتاب میشد. چیزی ما را از ایشان محبوس نکرده است، مگر اعمال ناخوشایند و ناپسندی که از آنها به ما میرسد".
اما نشانه های ظهور، فقط نشانه اند، حتی به گفته خیلی از بزرگان و فقیهان دین امکان بدا در آن ها نیز وجود دارد. بدا یعنی اینکه این نشانه ها قابل تغییر هستند. از آقای آیت الله بهجت پرسیدند که امام زمان (عج) چه موقع ظهور می کنند؟ ایشان گفتند: شما همین دوشنبه آدم بشید، دوشنبه ظهور می کنند.
مثلا افزایش ظلم در دنیا از نشانه های ظهور است، اما بودن انسان هایی که شایستگی یاری امام زمان را داشته باشند و بتوانند ظهور را رقم بزنند، جزء شرایط حتمی ظهور است. در احادیث داریم که یکی از دلایل غیبت و عدم ظهور آقا امام زمان (عج) ترس از کشته شدن است: