سفینه نجات

إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدا وَ نَرَاهُ قَرِیبا

سفینه نجات

إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدا وَ نَرَاهُ قَرِیبا

مشخصات بلاگ
سفینه نجات

کاش مى دانستم کجا دلها به ظهور تو آرام و قرار خواهد یافت؟ یا به کدام سرزمین اقامت دارى؟ آیا به زمین رضوان یا غیر آن؛ یا به دیار ذوطوى متمکن گردیده ­اى؟بسیار سخت است بر من که خلق را همه ببینم و ترا نبینم و هیچ از تو صدایى حتى آهسته هم بگوش من نرسد.بسیار سخت است بر من به واسطه فراق تو؛ و اینکه تو به تنهایی گرفتار باشی و ناله من نیز به حضرتت نرسد و شکوه به تو نتوانم. به جانم قسم که تو آن حقیقت پنهانى که دور از ما نیستى. به جانم قسم تو آن شخص جدا از مایى، که ابداً جدا نیستى.

پیوندهای روزانه

۵ مطلب در دی ۱۳۹۳ ثبت شده است

عشق ، احساسی عمیق، علاقه‌ای لطیف و یا جاذبه‌ای شدید است که محدودیتی در موجودات و مفاهیم ندارد و می‌تواند در حوزه‌هایی غیرقابل تصور ظهور کند. در بعضی از مواقع، عشق بیش از حد می‌تواند شکلی تند و غیر عادی به خود بگیرد که گاه زیان آور و خطرناک است . درواقع عشق ، احساس و علاقه ای شدید به موضوع یا شخصی است که اغلب بدون شناخت و معرفت صورت می گیرد. اما محبت یا حب به معنای علاقه و دوستی همراه با کسب معرفت و یقین است. یعنی شخصی که می گوید من عاشق شده ام با کسی که می گوید محبتی در قلبم حس می کنم متفاوت است و قطعا این شخص قبل از ایجاد محبت و علاقه ، به درجه ای از معرفت و یقین نسبت به محبوب خود رسیده است و این شناخت او باعث ایجاد محبت شده است.

خداوند مهربان درمورد رابطه خویش با بندگانش از واژه حب استفاده می کند. در قرآن کریم همواره از بندگانی که خداوند آنان را دوست دارد و یا دوست نمی دارد با واژه های یحب و لا یحب ، سخن گفته و ویژگی های آنان را ذکر کرده است. با مشاهده و تدبر در این آیات الهی متوجه خواهیم شد که خداوند چه کسانی را مورد محبت خود قرار داده و چه کسانی را نیز ، دوست نمی دارد:


  •  خداوند عاشق توبه کنندگان است« الله یحب التوابین» سوره بقره، آیه 222

  •  خداوند عاشق پاکیزگان است «یحب المتطهرین» سوره بقره آیه 222، سوره توبه آیه 108
 لیست نقطه ای
  •  خداوند عاشق پرهیزگاران است« الله یحب المتقین» آل عمران، آیه 76،توبه آیه 4 و 7

  • خداوند عاشق صابران است« الله یحب الصابرین» آل عمران ، 146

  • خداوند عاشق کسانیست که به او اعتماد و توکل دارند« الله یحب المتوکلین»آل عمران ، 159
 
  •  خداوند عاشق نیکوکاران است «الله یحب المحسنین» بقره، آیه 194، سوره مائده،آیه13 ، سوره آل عمران آیه 134 و 148، سوره مائده آیه 93

 

اما کسانی که خداوند مهربان ، محب آنان نیست: 

 

  • خداوند متجاوزان را دوست ندارد«الله لا یحب المعتدین» بقره: آیه 190، مائده: آیه87،اعراف: آیه 55
 
  • خداوند مفسدان را دوست ندارد«الله لا یحب الفساد» بقره:آیه 205،«الله لا یحب المفسدین» مائده:64، قصص:آیه77
 
  • خداوند کافران را دوست ندارد«الله لا یحب کل کفار اثیم» بقره:آیه 276.«الله لا یحب الکافرین» آل عمرانآیه 32،«انه لا یحب الکافرین» روم:آیه 45

  •  خداوند ظالمین را دوست ندارد« لا یحب الظالمین»آل عمران: آیات 57 و 140،شوری:آیه 40
 
  • خداوند انسان خائن را دوست ندارد«ان الله لا یحب الخائنین» سوره انفال: آیه 58«ان الله لا یحب کل خوان کفورا» سوره حج: آیه 38،« ان الله لا یحب من کان خوانا اثیما» سوره نساء:آیه 107

  • خداوند کسیکه گفتار زشت دارد را دوست ندارد«لا یحب الله الجهر بالسوء من القول» سوره نساء: آیه 148
 
  • خداوند متکبران و انسانهای مغرور را دوست ندارد«انه لا یحب المستکبرین» سوره نحل: آیه 23« الله لا یحب کل مختال فخور»سوره لقمان :آیه 18 ، سوره نساء: آیه 36، سوره حدید: آیه23

  • خدواند اسراف کاران را دوست ندارد«انه لا یحب المسرفین» انعام: آیه 141، اعراف آیه 131
 
  • خداوند کسانیکه از سر غرور با نشاط اند را دوست ندارد«ان الله لا یحب الفرحین» قصص: آیه 76


حال از خودت بپرس ، آیا خدای مهربانت ، محب تو هست؟

 

 

  • نردبانی تا خدا



 

حضرت امیرالمومنین(ع) درخطبه معروف به "خطبةالبیان" که در بصره ایراد فرمودند، در بیان علائم و نشانه‌های ظهور امام زمان(عج) و نیز وقایع هنگام و بعد از ظهور آن حضرت، مطالبی فرمود که در بخشی از آن آمده است:


پس از آن‌که حضرت صاحب‌الزمان(عج) در ابتدای ظهور، یاران خاص خویش، یعنی همان 313نفر را مورد آزمایش قرار می‌دهد و آنان را در طلب آن حضرت از مکه به مدینه، 3 بار رفت و آمد می‌کنند، آن بزرگوار بین صفا و مروه بر آنان ظاهر می‌شود و خطاب به آنان می‌فرمایند: "انی لست قاصعاً امراً حتی تبایعونی علی ثلاثة خصلةٍ تلزمکم لا تغیّرون منها شیئاً و لکم علیّ ثمان خصالٍ فقالوا: سمعنا و اطعنا فاذکر لنا ما انت ذاکره، یا ابن رسول الله!"؛ "هیچ برنامه روشنی برای شما ارائه نمی‌دهم،‌ مگر این که با من هم‌پیمان شوید که سی خصلت را همواره مراعات کنید و هرگز هیچ یک از آنها را تغییر ندهید و رها نکنید، در برابر پیمانی که شما با من می‌بندید، من هم با شما پیمان می‌بندم، هشت خصلت را همواره مدنظر داشته باشم".


آنان عرض می‌کنند: ‌ما گوش به فرمان و مطیع هستیم، ای پسر پیامبر خدا! هر شرطی که می‌خواهی مطرح فرما، پس از آن که یاران اعلان آمادگی کردند، حضرت صاحب الزمان(عج)، به طرف کوه صفا حرکت می‌کند و آنان نیز همراه آن حضرت حرکت می‌کنند، در آنجا امام زمان(عج) خطاب به آنان می‌فرماید: "اما آن 30 نکته‌ای که باید منشور هم‌پیمانی شما با من باشد، مواردی است که در ذیل می‌آید:


  1. هرگز از اطاعت من سرپیچی نکنید و از هیچ یک از اصول توافقات عقب نشینی نکنید.
  2. هرگز دست به دزدی نزنید.
  3. هرگز به زناکاری آلوده نگردید.
  4. هرگز فعل حرام انجام ندهید.
  5.   هرگز به فحشا و فساد گرایش نداشته باشید.
  6. به ناحق هیچ کس را نزنید.
  7. به زراندوزی و جمع کردن طلا مبادرت نکنید.
  8.   به جمع کردن نقره مشغول نشوید.
  9. گندم را احتکار نکنید.
  10.   هرگز جو را احتکار نکنید.
  11.   هیچ مسجدی را خراب نکنید.
  12.   هرگز شهادت باطل ندهید.
  13. هرگز از مومنین بدگویی نکنید.
  14.   هرگز ربا نخورید.
  15. در سختی‌ها بردبار باشید.
  16.   بر هیچ خداپرستی لعنت نفرستید.
  17. هرگز شراب نخورید.
  18. هرگز لباس زربافت (بافته شده از تاروپود طلا) نپوشید.
  19. هرگز پارچه ابریشمی را به روی خود نیندازند.
  20.   لباسی که از دیباج «پارچه ابریشمی رنگ شده» دوخته شده است را نپوشید.
  21. دشمن شکست خورده در حال فرار را تعقیب نکنید و نکشید.
  22.   هیچ خون ناحقی را نریزید.
  23.   با هیچ مسلمانی به حیله و نیرنگ برخورد نکنید.
  24.   حتی بر کفار هم تجاوز و ستم نکنید.
  25. با منافقان به تجاوز و ستم برخورد نکنید.
  26. هرگز لباس دوخته شده از ابریشم بر تن نکنید.
  27.   در زندگی ساده‌زیست باشید و خاک، فرش زندگی شما باشد.
  28.   از فساد و فحشا همواره بیزاری بجویید.
  29.   امر به معروف را سرلوحه زندگی خویش قرار دهید.
  30.   همواره نهی از منکر کنید.


هرگاه شما نسبت به این 30 مورد ذکر شده با من پیمان بستید، این حق را خواهید داشت که من هم در مورد هشت چیز با شما پیمان بسپارم:


  1. متعهد می‌شوم، شما دوستان خاص من باشید و دیگران را بر شما ترجیح ندهم.
  2.   لباس‌هایی را که می‌پوشم، مانند لباس‌های شما باشد.
  3.   غذا و خوراکم مانند غذای شما باشد.
  4. مرکب سواری من همطراز مرکب شما باشد.
  5. در همه حال و هر زمان با شما باشم.
  6. همواره همراه با شما حرکت کنم.
  7.   در زندگی به مقدار کم راضی باشم.
  8. زمین پر از ظلم و جور شده را پر از عدل و داد کنم.


پس همگان، خدا را آن گونه که شایسته است، عبادت می‌کنیم، من به عهدم با شما وفا می‌کنم و شما هم به عهدتان با من وفادار بمانید."


حال آیا ما منتظر واقعی امام عصر(عج) هستیم؟

 

  • نردبانی تا خدا


همه کم و بیش با قانون جذب آشنایی دارند. در این قانون روانشناسی ، اعتقاد بر این است که انسان به هرچیزی که به آن فکر کند و رسیدن به آن را در آینده خود ببیند، خواه منفی باشد یا مثبت ، قطعا به آن خواهد رسید. معتقدان و نشردهندگان چنین قانونی، دو اصل کلیدی را اساس و پایه تفکر خویش قرار داده اند:


1- ذهن انسان قادر است که بر پدیده های خارجی اثر بگذارد.

2- تجسم ذهن برای خلق پدیده های خارجی علت تامه است. و یک رابطه علت و معلولی کاملا واضح و روشن میان آن دو وجود دارد.


حال سوال اینجاست که این قانون در اسلام چه جایگاهی دارد ؟ آیا ائمه معصوم ما با چنین تفکری موافق بوده اند؟

برای پاسخ به این سوالات باید گفت که مثبت اندیشی و تفکر خیر ونیکو داشتن در اسلام به هیچ وجه مساله جدیدی نیست و در روایات بسیاری از ائمه دیده می شود . طبق آیات قرآن و نظر ائمه معصومین ، انسان ها همواره دعوت به مثبت اندیشی شده و در مقابل ، از بداندیشی و فال بد زدن نهی شده اند. روایات و احادیث مختلفی بر این اعتقادند که مؤمن حتی نسبت به برادر مومن خود هم ، حق بداندیشی و گمان بد بردن ندارد.

 

  • نردبانی تا خدا
http://www.ladestan.com/images/docs/000005/n00005160-b.jpg


ظهور اما زمان(عج) علاوه بر این که  نشانه هایی دارد ، شرایطی هم دارا می باشد که اکثر ما این دو را با هم اشتباه می گیریم.  وجود شرط برای تحقق یک امر مشروط، لازم و حتمی است. حتما باید شرایط خاصی وجود داشته باشد تا ظهور اتفاق بیفتد و این شرایط به هیچ وجه تغییرپذیر نیست. در یکی از توقیعات شریف امام زمان (عج) به یکی از دلایل غیبت و راه فراهم آوردن شرایط ظهور ایشان توسط منتظران حضرت، اشاره شده است:

"اگر خداوند به شیعیان ما توفیق همدلی در وفای به عهدی که بر ایشان است عنایت می‏فرمود مبارکی دیدار ما برای ایشان به تأخیر نمی‏افتاد و در سعادت مشاهده ما با معرفتی شایسته و درست شتاب می‏شد. چیزی ما را از ایشان محبوس نکرده است، مگر اعمال ناخوشایند و ناپسندی که از آنها به ما می‏رسد".


اما نشانه های ظهور، فقط نشانه اند، حتی به گفته خیلی از بزرگان و فقیهان دین امکان بدا در آن ها نیز وجود دارد. بدا یعنی اینکه این نشانه ها قابل تغییر هستند. از آقای آیت الله بهجت پرسیدند که امام زمان (عج) چه موقع ظهور می کنند؟ ایشان گفتند: شما همین دوشنبه آدم بشید، دوشنبه ظهور می کنند.


مثلا افزایش ظلم در دنیا از نشانه های ظهور است، اما بودن انسان هایی که شایستگی یاری امام زمان را داشته باشند و بتوانند ظهور را رقم بزنند، جزء شرایط حتمی ظهور است. در احادیث داریم که یکی از دلایل غیبت و عدم ظهور آقا امام زمان (عج) ترس از کشته شدن است:


 

  • نردبانی تا خدا

http://masaf.ir/files/thumbnail/d3168481-ed15-443f-8216-8f0a12521ac7%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86.jpg


همه ی ما در زندگی خود دچار بلاها و مصیبت های زیادی می شویم. بیماری، از دست دادن عزیز، عصبانیت ها و ناراحتی ها، از دست دادن مال و ... . این بلاها همان آزمایشات الهی و البته لطف خدا برای بندگان مومن است. چرا که خداوند این مصبیت ها و ناراحتی ها را برای او،کفاره گناهانش قرار خواهد داد. احادیث بسیار زیبایی از ائمه اطهار تصدیق کننده این مطلب است:

 

امام صادق (ع)فرمودند:

إنَّ العَبدَ إذا کَثُرَت ذُنُوبُهُ وَ لَم یَکُن عِندَهُ مِنَ العَمَلِ مَا یُکَفِّرُهَا ابتَلَاهُ بِالحُزنِ لِیُکَفِّرُهَا.

هر گاه گناهان بنده ای زیاد شود و عملی که آن گناهان را بپوشاند، نداشته باشد، خداوند او را به غم و اندوه مبتلا کند، تا کفاره گناهانش شود.

 

امام باقر (علیه السلام) فرمودند:

«مـَا یَزَالُ الْهَمُّ وَ الْغَمُّ بِالْمُؤْمِنِ حَتَّى مَا یَدَعُ لَهُ ذَنْباً.»

«پیوسته هم و غم، مومن را فراگیرد تا گناهی برایش به جا نگذارد.»

 

امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

«إِنَّ الْعَبْدَ الْمُؤْمِنَ لَیَهْتَمُّ فِی الدُّنْیَا حَتَّى یَخْرُجَ مِنْهَا وَ لَا ذَنْبَ عَلَیْهِ.»

 «به درستی که بنده ی مومن در دنیا غمگین و اندوهناک شود تا از آن بیرون رود و گناهی بر او نباشد.»

 

  • نردبانی تا خدا