سفینه نجات

إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدا وَ نَرَاهُ قَرِیبا

سفینه نجات

إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدا وَ نَرَاهُ قَرِیبا

مشخصات بلاگ
سفینه نجات

کاش مى دانستم کجا دلها به ظهور تو آرام و قرار خواهد یافت؟ یا به کدام سرزمین اقامت دارى؟ آیا به زمین رضوان یا غیر آن؛ یا به دیار ذوطوى متمکن گردیده ­اى؟بسیار سخت است بر من که خلق را همه ببینم و ترا نبینم و هیچ از تو صدایى حتى آهسته هم بگوش من نرسد.بسیار سخت است بر من به واسطه فراق تو؛ و اینکه تو به تنهایی گرفتار باشی و ناله من نیز به حضرتت نرسد و شکوه به تو نتوانم. به جانم قسم که تو آن حقیقت پنهانى که دور از ما نیستى. به جانم قسم تو آن شخص جدا از مایى، که ابداً جدا نیستى.

پیوندهای روزانه

مصیبت و بلا همان نعمت الهی

يكشنبه, ۲۱ دی ۱۳۹۳، ۰۱:۴۲ ق.ظ

http://masaf.ir/files/thumbnail/d3168481-ed15-443f-8216-8f0a12521ac7%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86.jpg


همه ی ما در زندگی خود دچار بلاها و مصیبت های زیادی می شویم. بیماری، از دست دادن عزیز، عصبانیت ها و ناراحتی ها، از دست دادن مال و ... . این بلاها همان آزمایشات الهی و البته لطف خدا برای بندگان مومن است. چرا که خداوند این مصبیت ها و ناراحتی ها را برای او،کفاره گناهانش قرار خواهد داد. احادیث بسیار زیبایی از ائمه اطهار تصدیق کننده این مطلب است:

 

امام صادق (ع)فرمودند:

إنَّ العَبدَ إذا کَثُرَت ذُنُوبُهُ وَ لَم یَکُن عِندَهُ مِنَ العَمَلِ مَا یُکَفِّرُهَا ابتَلَاهُ بِالحُزنِ لِیُکَفِّرُهَا.

هر گاه گناهان بنده ای زیاد شود و عملی که آن گناهان را بپوشاند، نداشته باشد، خداوند او را به غم و اندوه مبتلا کند، تا کفاره گناهانش شود.

 

امام باقر (علیه السلام) فرمودند:

«مـَا یَزَالُ الْهَمُّ وَ الْغَمُّ بِالْمُؤْمِنِ حَتَّى مَا یَدَعُ لَهُ ذَنْباً.»

«پیوسته هم و غم، مومن را فراگیرد تا گناهی برایش به جا نگذارد.»

 

امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

«إِنَّ الْعَبْدَ الْمُؤْمِنَ لَیَهْتَمُّ فِی الدُّنْیَا حَتَّى یَخْرُجَ مِنْهَا وَ لَا ذَنْبَ عَلَیْهِ.»

 «به درستی که بنده ی مومن در دنیا غمگین و اندوهناک شود تا از آن بیرون رود و گناهی بر او نباشد.»

 

امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

«إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَیُهَوَّلُ عَلَیْهِ فِی نَوْمِهِ فَیُغْفَرُ لَهُ ذُنُوبُهُ وَ إِنَّهُ لَیُمْتَهَنُ فِی بَدَنِهِ فَیُغْفَرُ لَهُ ذُنُوبُهُ.»

 «به راستی مومن خواب پریشان ببیند و هراس کشد و خدا برای آن، گناهانش را بیامرزد و بدنش رنج کار ببیند و خدا گناهانش را بیامرزد.»

 

 امام باقر (علیه السلام) فرمودند:

«إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا کَانَ مِنْ أَمـْرِهِ أَنْ یـُکْرِمَ عَبْداً وَ لَهُ ذَنْبٌ ابْتَلَاهُ بِالسُّقْمِ فَإِنْ لَمْ یَفْعَلْ ذَلِکَ لَهُ ابْتَلَاهُ بِالْحَاجَةِ فـَإِنْ لَمْ یـَفـْعَلْ بِهِ ذَلِکَ شَدَّدَ عَلَیْهِ الْمَوْتَ لِیُکَافِیَهُ بِذَلِکَ الذَّنْبِ قَالَ وَ إِذَا کَانَ مِنْ أَمْرِهِ أَنْ یـُهـِیـنَ عـَبـْداً وَ لَهُ عـِنـْدَهُ حـَسَنَةٌ صَحَّحَ بَدَنَهُ فَإِنْ لَمْ یَفْعَلْ بِهِ ذَلِکَ وَسَّعَ عَلَیْهِ فِی رِزْقِهِ فَإِنْ هُوَ لَمْ یَفْعَلْ ذَلِکَ بِهِ هَوَّنَ عَلَیْهِ الْمَوْتَ لِیُکَافِیَهُ بِتِلْکَ الْحَسَنَةِ.»

 «به راستی که چون بنای خدا عزوجل بر این است که بنده ای را گرامی دارد و او را گناهی است، بیمارش کند، و اگر نکند نیازمندش سازد و اگر نکند، به سختی جانش گیرد تا تلافی آن گناه بشود و چون بنا دارد بنده ای را خوار کند و حسنه ای نزد او دارد، تندرستی دارد و اگر با وی آن را نکند، روزی فراوانش دهد و اگر آن را هم نکند، با وی به آسانی جانش را گیرد تا عوض آن حسنه باشد.»

 

امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

«لَوْ یَعْلَمُ الْمُؤْمِنُ مَا لَهُ مِنَ الْأَجْرِ فِى الْمَصَائِبِ لَتَمَنَّى أَنَّهُ قُرِّضَ بِالْمَقَارِیضِ.»

 «اگر مومن می دانست در مصیبت چه اجری دارد، هر آینه ارزو می کرد که با مقراض تیکه تیکه شود.»

 

از پیامبر اکرم (صلی الله و علیه و آله و سلم) پرسیدند: سخت ترین مردم در دنیا از نظر بلا کیست؟ فرمودند: «پیامبران بعد از آنان که شبیه به آنانند و مومن به اندازه ای ایمان و نیکی کردارش گرفتار می شود پس کسی که صحیح باشد ایمانش و کردارش نیکو گرفتاریش سخت است و کسی که ایمانش پست باشد و عملش ناچیز گرفتاریش اندک است.»

 

پیامبر اکرم (صلی الله و علیه و آله و سلم) فرمودند:

«به مومن بلا و مرضی نمی رسد مگر این که کفاره ی گناهش می باشد.»

 

بنابراین احادیث و روایات در می یابیم که بلا و سختی ها بعد از این که موجب امتحان بندگان هستند، سبب رحمت و کفاره گناهان برای مومنان می باشند. همانطور که امام صادق (ع) فرمودند خداوند مهربان حتی ذره ای ناراحتی کشیدن بندگان مومنش را در خوب های پریشان،  کفاره گناهانشان قرار داده است. خداوند مهربان خودش در قرآن می فرمایند:


وَمَا أَصَابَکُم مِّن مُّصِیبَةٍ فَبِمَا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَیَعْفُو عَن کَثِیرٍ. هر مصیبتى به شما رسد بخاطر اعمالى است که انجام داده ‏اید، و بسیارى را نیز عفو می‏کند!(سوره ی شورا آیه ی 30).


این آیه نشانه رحمت نامنتهای خداوند است. با وجود این همه بلا و ابتلایی که بندگان در دنیا به آن دچار می شوند تازه بسیاری از گناهان را او می بخشد.


 این مصیبت ها علاوه بر این ویژگی هایی که برای آن ها نام برده شد یک خاصیت مهم دیگر هم دارند.مومنی که زرنگ باشد از همین بلاها برای رساندن خودش به کمال استفاده می کند. چگونه؟ اجازه بدهید یک مثال ساده بزنیم:


هر مقاومت الکتریکی توانایی تحمل یک ولتاژ خاصی را دارد. هر چه ولتاژ اعمال شده به دوسر آن را بالا ببریم احتمال آسیب دیدن آن وجود دارد تا اینکه در یک ولتاژ معینی از کار می افتد. این بلاها نیز میزان مقاوت مارا نشان می دهد. در واقع نشان دهنده میزان ناخالصی های وجودی ما هستند. اینجاس که میفهمیم مثلا سر فلان قضیه خاص باید مقاومتمون رو عوض کنیم،ببریمش بالاتر. برای افراد مختلف هم تفاوت دارد. مثلا شخصی با 50 هزار تومن وسوسه نمیشه اما اگه صحبت 50 ملیون باشه مقاومتش از کار میفته. یا شخصی دیگر خیلی در مورد  نگاه نکردن به نامحرم و نداشتن روابط نامشروع ادعا دارد، ولی در هنگام عصبانتیت خیلی زود کنترل خویش را از دست می دهد و مقاومتش در این زمینه ضعیف است.


 در مورد بلاها هم همینطور است. بسیاری از ما فکر می کنیم که خودمان صاحب ابدی تمام نعمت های خداوند هستیم. اعتقاد قلبی به جمله إنا لله وإنا إلیه راجعون نداریم. عزیز از دست میدهیم کفر می گوییم. پول از دست می دهیم ناشکری می کنیم. همیشه در باطن خود یک "من" بزرگی داریم در مقابل خداوند. این همان ناخالصی های ماست که اجازهنمی دهد  بنده مخلص خدا باشیم، همون بنده ای که خداوند از قول شیطان در قرآن گفته که من هر کسی را گمراه کنم از پس بندگان مخلص خدا برنمی آیم.


اینه که تو دعای عهد میخونیم و آنها (اولیای خود) را برای دینت خالص گردانیدی. اینه که وقتی بعد از واقعه عاشورا از حضرت زینب (س) می پرسن چی دیدی میگه چیزی جز زیبایی ندیدم. چطور میشه که آدم به این مرحله می رسه؟


این بلاها ایرادات ما را، رو میکند، ناخالصی های ما را، رو میکند. این یعنی لطف خدا برای  بندگان مومن خدا. هر که در این بزم مقرب تر است جام بلا بیشترش می دهند. نکته جالب اینجاست که شیطان هم در این بین حریف تمرینی ماست و در هر بلا با وسوسه هایی که می کند ، دقیقا به ما می فهماند که ایراد ما چیست و درچه زمینه ای ضعیف هستیم. انسان عاقل و مومن می تواند از وسوسه های شیطان هم در جهت خالص سازی و کمال خود استفاده کند.


این است که پیامبر (ٌص) می فرمایند : بعد از شما قومی خواهد آمد که پاداش هر یک از آن ها برابر پاداش پنجاه نفر از شماست. گفتند: یا رسول الله! مگر نه این است که ما در حضور شما در بدر و احد و حنین شرکت جستیم و قرآن در میان ما نازل شد؟ حضرت فرمودند: اگر آنچه بر آن ها روی خواهد داد، بر شما روی می داد، شما نمی توانستید چون آن ها صبر و شکیبایی را پیشه خود سازید( منتخب الاثر، ص515)


یعنی پیامبر پاداش منتظران واقعی و مقید امام زمان (عج)  را پنجاه برابر شهدای بدر می دانند.ایشان واقف بودند که بلاها در آخرالزمان بیشتر می شود و زمینه گناه گسترش می یابد و کسی که در مقابل این بلاها بایستد اجر بزرگی دارد.


خداوند مهربان در قرآن می فرمایند : قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاهَا(شمس آیه9). خداوند خیلی واضح و زیبا با بندگانش سخن می گوید: کسی رستگار و کامیاب می‌گردد که نفس خویشتن را ( با انجام طاعات و عبادات ، و ترک معاصی و منهیّات ) پاکیزه دارد. باید این ناخالصی هارو بشناسیم و آن ها از بین ببریم و ان شاءالله خالصانه همه زندگی خود را بر مبنای توحید الهی تنظیم کنیم تا رستگار شویم.

 

منبع: www.masaf.ir ، سخنرانی استاد رائفی پور(مصیبت و ابتلا)

 

  • نردبانی تا خدا

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی