هشدار‌: ذهنت را کنترل کن

تا حالا به این موضوع دقت کردین که اکثر تجسمات گذشته ی ما امروز دارن توسط خود ما عملی میشن؟ همه ی گناهان ریز و درشتی که انجام می دیمو قبلا بارها تو ذهنمون تجسم کردیم ، بهش فکر کردیم و یا حتی از انجام اون عمل توی تخیل خودمون ، لذت بردیم. البته در مورد کارهای خوب و نیکو هم همین مسئله صدق می کند.

قبلا همیشه این سوال برام پیش می آمد که آیا فکر کردن به گناه هم ، گناه محسوب می شود؟؟ اما الان به پاسخش رسیدم. از نظر من فکر کردن به گناه حتی اگر گناه هم نباشه و خداوند با فضل خودش اونو ببخشه ، اما شک نکنید که مقدمه ی گناهه... اینو فقط من نمیگم ، علم روانشناسی هم تاییدش کرده...

اصلا شیطان اولین و اصلی ترین قدمش در وسوسه کردن همینه... می دونی چی می گه... بهت می گه ‌: ‹‹ فکر کن... اگر فلان کارو می کردی چقدر خوب بوداااا... حالا فکر کن الان داری می کنی... تجسمش کن... تو که دینت بهت اجازه نمیده لااقل تجسمش کن حالشو ببر... تو که خانوادت بهت اجازه نمی دن، ذهن تورو که نمی تونن کنترل کنن پس تو ذهنت انجام بده... تو ذهنت مشروب بخور، تو ذهنت فلان دخترو تجسم کن و ... »

یا مثلا انقدر می ره تو مخت که به فلانی شک کنی و گمان بد ببری که اینم آخرش به تهمت زدن به اون شخص ختم می شه... یا انقدر کینه ی یه نفرو تو ذهنت بزرگ می کنه که تمام روح و قلبت پر از کینه می شه... اونوقت می دونی چی می شه؟ روحت اشباع می شه... روحت پر میشه از کثافت و هیچ چیز دیگه ای توش جا نمیشه... قلبی که جای عشق معبودته ، از چرک و کثافت پر می شه...

خودت ببین اگر این جمله های بالا برات آشناس ، 6 دونگ حواستو جمع کن که خیلی خطرناکه. یهو می بینی داری تو واقعیت انجام می دی و نه  از کسی می ترسی و نه عذاب وجدان داری. چون تو بارها اونو تو ذهنت انجام دادی و قبحش برات ریخته. دیگه عادی شده برات.

پس تویی که ادعات می شه شیعه هستی ، ذهنتو کنترل کن. من یه پیشنهادی دارم ، اگر نمی تونی جلوی این افکار رو بگیری سعی کن موقعی که حمله می کنن به ذهنت، فکرتو عوض کنی و به یه کار خوب فکر کنی... مثلا به یه کار خوب و سازنده در راه امام زمان (عج) فکر کن... خیلی خیلی لذت بخش تره  اینجور فکرا ، به کارهای خوب فکر کنید و از خدا بخواین که توفیقشو بهتون بده... چه بسا اینکه در روایات داریم نیت کار خیر کردن هم خودش ثوابه¹...  

---

1) حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرمودند: به راستی بنده ی مومن فقیر می گوید: پروردگارا به من روزی بده تا چنان و چنین از احسان و کار خیر کنم و چون خدا بداند که راست می گوید، برای او همان مزد را بنویسد که اگر آن کار را می کرد، به راستی خدا واسع و کریم است. (  اصول کافی جلد 4، ص 259 )